Er komt steeds meer bewijs dat een terughoudende en minimaal invasieve aanpak bij de meeste patiënten met ernstige gebitsslijtage de voorkeur verdient. Deze patiënten hebben een hoog risico op het falen van restauraties. Bij patiënten zonder directe hulpvraag lijkt monitoren de juiste weg te zijn om het proces voor de patiënt te verduidelijken. Wanneer blijkt dat de slijtage (sterk) is toegenomen en preventieve maatregelen niet het gewenste resultaat hebben opgeleverd, kan een gedeeltelijke of volledige restauratieve rehabilitatie worden uitgevoerd volgens het zogenaamde dynamisch behandelconcept. In ieder geval dient zo weinig mogelijk gezond tandweefsel te worden weggenomen en wordt bij voorkeur een additieve restauratietechniek toegepast.
Accreditatie
Voor dit nascholingsprogramma is KRT-erkenning voor 4 punten (onder ID311228) en Q-Keurmerk© toegekend.
Inhoud
- Woord vooraf
- Diagnostiek en etiologie
- Management en therapiekeuze
- Niet-restauratieve behandeling
- Restauratieve behandeling
Auteurs
Peter Wetselaar studeerde in 1986 als tandarts af aan de Universiteit van Amsterdam. Sindsdien is hij werkzaam in een algemene praktijk (nu
ook verwijspraktijk) in Heemstede. Van 2004 tot 2007 volgde hij de postinitiële opleiding Orale kinesiologie aan het Academisch Centrum
Tandheelkunde Amsterdam (ACTA). Naast zijn eigen praktijk is hij sinds 2011 chef de clinique van de stafkliniek Orale kinesiologie van het ACTA en sinds 2014 opleider van de postinitiële opleiding Orale kinesiologie, thans onderdeel van Oral Health Sciences (OHS). In 2016 verdedigde hij met succes aan de Universiteit van Amsterdam zijn proefschrift The
Tooth Wear Evaluation System: development and applications.
Hij is erkend als tandarts-gnatholoog door de Nederlandse Vereniging voor Gnathologie en Prothetische Tandheelkunde (NVGPT), als restauratief-
tandarts door de Nederlands Vlaamse Vereniging voor Restauratieve Tandheelkunde (NVVRT) en als tandarts-slaapgeneeskundige door de Nederlandse Vereniging voor Tandheelkundige Slaapgeneeskunde (NVTS).
Bas Loomans is in 2007 gepromoveerd op het gebied van de adhesieve tandheelkunde. In 2008 heeft hij enkele maanden als gastdocent en onderzoeker op de KU Leuven gewerkt. Momenteel heeft hij bij het Radboudumc in Nijmegen een aanstelling als senior-onderzoeker.
Hij is betrokken bij diverse onderzoeksprojecten en geeft onderwijs, postacademische cursussen en wordt regelmatig gevraagd voor
lezingen in binnen- en buitenland. Op dit moment is hij projectleider van het Radboud Tooth Wear Project, een omvangrijk klinisch project dat zich richt op de etiologie en behandeling van ernstige gebitsslijtage. Loomans is begeleider van diverse PhD-studenten op het gebied van ernstige gebitsslijtage en zelfhelende composietmaterialen. Hij is (co)auteur van
40 internationale publicaties en van diverse boekhoofdstukken. Naast zijn aanstelling op de universiteit is hij twee dagen per week werkzaam
als algemeen practicus in de verwijs- en groepspraktijk Mondzorg Oost te Nijmegen, waar zijn speciale aandacht uitgaat naar de adhesieve en reconstructieve tandheelkunde bij de behandeling van verworven en aangeboren gebitsafwijkingen zoals ernstige gebitsslijtage, schisis en amelogenesis imperfecta.
Niek Opdam is als universitair hoofddocent verbonden aan het Radboudumc in Nijmegen. Naast het geven van onderwijs doet hij
onderzoek op het terrein van de restauratieve tandheelkunde met als speciale aandachtsgebieden de levensduur van restauraties die in
de algemene praktijk gemaakt zijn, secundaire cariës en gebitsslijtage. In 1998 promoveerde hij op het proefschrift Clinical procedures for
posterior composite restorations. Van zijn hand verschenen meer dan 100 artikelen in internationale tijdschriften. Opdam verzorgde lezingen
en cursussen in Nederland, België, Duitsland, Groot-Brittannië, Denemarken, Noorwegen, Brazilië en de VS. Van 2012-2014 was hij Visiting Professor aan de Federal University of Pelotas (Brazilië). Opdam is voorzitter van de Academy of Operative Dentistry (European Section) en de Practice Based Research Group van de IADR. Hij heeft een parttime verwijspraktijk in Ulft met als differentiatie de adhesieve tandheelkunde.
In zijn praktijk behandelt hij veel patiënten met gebitsslijtage.
Frank Lobbezoo is tandarts-gnatholoog en hoogleraar orale kinesiologie. Hij studeerde in 1988 cum laude af aan de Universiteit van Utrecht. In 1992 promoveerde hij aan diezelfde universiteit op het gebied van de temporomandibulaire disfunctie, waarna hij gedurende drie jaar postdoctoraal onderzoek verrichtte aan de Universiteit van Montreal (Quebec, Canada). Daar legde hij zich toe op de tandheelkundige slaapgeneeskunde, in het bijzonder de orale bewegingsstoornissen. Sinds 1996 is hij werkzaam bij het Academisch Centrum voor Tandheelkunde Amsterdam (ACTA), alwaar hij in 2005 als hoogleraar werd benoemd. Sinds 2014 is hij voorzitter van de afdeling Mondgezondheidswetenschappen en vicedecaan. Frank Lobbezoo is Past-President van de European Academy for Craniomandibular Disorders (EACD) en van het International Consortium for RDC/TMD-based Research, een netwerk van de International Association for Dental Research (IADR), Visiting Professor aan de University of Adelaide in South-Australia, en Visiting Professor aan het College of Dentistry van de New York University. In 2016 ontving hij een Honorary Professorship van de School & Hospital of Stomatology Shandong University in Jinan, Shandong, China.
Doelstellingen
Na het doorlopen van deze eLearning kunt u:
- gebitsslijtage benoemen en de etiologie duiden;
- gebitsslijtage herkennen (kwalificeren) en de ernst ervan bepalen (kwantificeren);
- gebitsslijtage monitoren;
- de bij een individu passende behandeling kiezen.
Video's bij dit programma
