Een geëxponeerde pulpa is nog lang geen verloren orgaan. Een tandpulpa die niet geïnfecteerd is met micro-organismen en die op de juiste manier wordt overkapt, heeft het vermogen om te regenereren, waardoor het gebitselement zijn vitaliteit behoudt. Suspensies van calciumhydroxide en calciumsilicaatcement stimuleren het regeneratievermogen van pulpaweefsel. Calciumsilicaatcementen, zoals MTA of Biodentine™, zijn ten opzichte van een waterige suspensie van calciumhydroxide chemisch stabieler en sluiten het pulpaweefsel hermetisch af, waardoor er geen bacteriële lekkage optreedt. De slagingspercentages van vitale-pulpabehandelingen zijn niet afhankelijk van de leeftijd van de patiënt en de plek en de omvang van de pulpa-expositie. Wel zijn achtergebleven cariës, micro-organismen en monomeren in vulmaterialen ongunstig voor het welslagen, omdat ze weefselontstekingen kunnen veroorzaken. De pulpa mag niet gecontamineerd worden met micro-organismen. Daarom is het raadzaam bij het behandelen van diepe cariëslaesies een rubberdam te gebruiken en bij het excaveren te verhinderen dat de geïnfecteerde dentine de pulpa (verder) besmet. De caviteit moet na het overkappen van de pulpa in dezelfde zitting voorzien worden van een definitieve, lekvrije restauratie. Met deze voorzorgsmaatregelen heeft de vitaliteitsbehoudende behandeling een slaagkans van 80%.
Met de huidige stand van de wetenschap zijn vitale-pulpabehandelingen geïndiceerd bij gebitselementen die asymptomatisch zijn of hooguit symptomen van een reversibele pulpitis vertonen. Het bewijs dat vitale-pulpabehandelingen ook bij gebitselementen met een irreversibele pulpitis succesvol zijn, is nog zwak. Er is hierover nog geen langetermijnonderzoek voorhanden. Op basis van de huidige gegevens lijkt een partiële of totale pulpotomie bij een irreversibele pulpitis een goede behandeloptie als alternatief voor een vitaalextirpatie en wortelkanaalbehandeling.
Het ligt in de rede dat de behandeling van diepe cariëslaesies door voortschrijdende kennis over het wel en wee van de pulpa en het op de markt komen van betere overkappingsmaterialen de komende jaren steeds meer zal veranderen in een aanpak die erop gericht is de pulpa zo lang mogelijk vitaal te houden.
Accreditatie
Voor dit nascholingsprogramma is KRT-erkenning toegekend voor 4 punten (onder ID 426282/472190). De cursus heeft tevens het Q-Keurmerk© verkregen.
Inhoud
1. Woord vooraf
2. Diagnostiek
3. Voorwaarden voor een vitale-pulpabehandeling
4. Contra-indicaties
5. Overkappingsmaterialen
6. Indirecte overkapping
7. Directe overkapping
8. Partiële pulpotomie
9. Totale pulpotomie
10. Aanbevelingen
11. Controle en prognose
Auteurs
Till Dammaschke werd geboren in 1965 en studeerde aanvankelijk sociologie, politieke wetenschappen en geschiedenis aan de Georg-August-Universiteit te Göttingen. In 1987 veranderde hij van studierichting en ging tandheelkunde studeren. In 1993 behaalde hij aan de voornoemde universiteit zijn tandartsdiploma. In 1994 werd Till Dammaschke onderzoeksassistent in de polikliniek voor tandheelkunde van de Westfälische Wilhelms-Universiteit in Münster. In 1996 promoveerde hij aan de Georg-August-Universiteit te Göttingen. In 1998 werd Till Dammaschke benoemd tot hoofd van de polikliniek voor tandheelkunde van de Westfälische Wilhelms-Universiteit in Münster, waar hij in 2007 in de Academische Raad kwam. In 2009 werd hij benoemd tot universitair docent en lid van de Overkoepelende Academische Raad. In 2021 werd hij benoemd tot hoogleraar. Sinds 2015 is Till Dammaschke hoofd van de afdeling Cariologie en Kindertandheelkunde in Münster.
Zijn wetenschappelijk onderzoek is gericht op het vitaal houden van de pulpa en op overkappingsmaterialen op calciumsilicaatbasis. Till Dammaschke heeft meerdere prijzen en onderscheidingen ontvangen voor zijn wetenschappelijk werk. Hij is benoemd in de wetenschappelijke adviesraad van de tijdschriften Endodontie en Magazyn Stomatologiczny (Polen). Hij is sectieredacteur van het tijdschrift Head & Face Medicine en mederedacteur van het European Endodontic Journal en het Dentistry Journal. Till Dammaschke is tevens redactielid van het tijdschrift Clinical Oral Investigations. En hij is gecertificeerd lid van de Europese Vereniging voor Endodontologie (European Society of Endodontology, ESE). Till Dammaschke heeft meer dan 100 Duits- en Engelstalige publicaties in wetenschappelijke tijdschriften op zijn naam staan en is coauteur van diverse handboeken. Hij is zowel nationaal als internationaal actief als spreker.
Georg Benjamin studeerde in 2010 af als tandarts aan de Julius-Maximilians-Universiteit in Würzburg en ging vervolgens aan de slag in zijn geboortestad Berlijn. Tijdens het coschappen lopen in Brieselang (Brandenburg) ontdekte hij zijn voorliefde voor de endodontie en in het bijzonder voor vitale-pulpabehandelingen. Georg Benjamin rondde vervolgens met succes een opleiding in de endodontie af, waarna hij als tandarts-endodontoloog in Berlijn is gaan werken. Naast zijn werk als tandarts maakt hij de podcast Saure Zähne Dental en is hij actief als spreker in Duitsland en daarbuiten. Georg Benjamin werkt tegenwoordig in het Dentalzentrum Bayreuth.
Doelstellingen
Ingangsniveau van deze nascholing: een voltooide tandartsopleiding.
Na het doorlopen van deze eLearning:
- weet u wanneer vitale-pulpabehandelingen wel en wanneer niet geïndiceerd zijn;
- weet u welke factoren van invloed zijn op het welslagen of mislukken van vitale-pulpabehandelingen;
- weet u hoe u de conditie van de pulpa kunt diagnosticeren;
- kent u de verschillende mogelijkheden om diepe cariëslaesies te behandelen;
- kent u de rol van micro-organismen bij het welslagen van een vitale-pulpabehandeling;
- weet u hoe u het bloeden van de pulpa kunt stoppen;
- weet u welke materialen geschikt zijn om de pulpa te overkappen;
- weet u hoe u stap voor stap een indirecte of een directe pulpaoverkapping, dan wel een partiële of een totale pulpotomie moet uitvoeren;
- weet u wat een nacontrole behelst bij gebitselementen waarvan de pulpa is overkapt;
- kent u de slagingspercentages en de langetermijnresultaten van een indirecte of een directe overkapping, en van een partiële of totale pulpotomie.
